Hep daha fazlası…
Daha fazla yetki…
Daha fazla sevgi…
Daha fazla para…
Daha fazla başarı…
Daha fazla… daha fazla…
Sonunda elimizde fazlalıklar ve biz yapayalnız kalıp, ölüp gidicez. Ben demiyorum ki aza tamah edelim, ne çıkarsa bahtıma diyelim ama önce sahip olduklarımızın hakkını verelim… Zaten sahip olduklarımızın hakkını verdiğimizde istesek de istemesek de daha fazlası geliyor… Aslında bu aşamada gelen fazla olmuyor, hak edilen oluyor…
Son sözün şu; önce hakkını verin sonra fazlasını bekleyin… Kimse nohut ekip maydanoz beklemesin… Aksi halde yeni derdimiz “hayal kırıklığı” oluyor…