Esaret mi? Ödev mi?
Uzun zaman olmuş ders çalışmayalı, unutmuşum nasıl baskıcı, rahatsız edici ve esaret kokulu bir hal olduğunu…
Okumayı çok seviyorum. Aldığım tüm kitapları okuyacak zaman yaratmam mümkün olmadığından 3 aylık hapis cezası talebim bile var. Hapiste 3 ay süresince tüm kitaplarımı okuyabilirim…
Şaka bir yana okumak çok güzel ama zamanı yönetmekte çok zorlanıyorum… Çok şey yapmak istiyorum…
Okumak…
Yazmak…
Ödev yapmak…
Ders çalışmak…
Köpeklerimi gezdirip, oyun oynamak…
Alışveriş yapmak…
Mum yapmak…
Bisiklete binmek…
Okunmamış maillerimi okumak…
Arkadaşlarımla zaman geçirmek…
Ailemle tatil yapmak…
Film seyretmek…
Hiçbir şey yapmamak…
Sonunda yapmak istediğim hiçbir şeyi yapamayıp, ne yaptığımı bilmez halde akşam oluveriyor… Zaman yönetimi yeteneksizliğim üzerine ayrıca yazacağım, konu dağılıyor.
Konunun özüne dönmek gerekirse herhangi bir şeyi yapmak zorunda olduğum için yaptığımda mutsuz oluyorum. “Olumlu kısmından bak”,” faydasını anlamaya çalış” tavsiyelerini herkese verebilirim bu sebeple bana vermeyin…
Zorunda olmak ya da zorunda hissetmek bence bir esaret hali… Hayatta tahammül edemeyeceğim şeyler az ama en başında “Özgürlüğüme Müdahale” geliyor… İşte tam da bu sebeple ders çalışmayıp, bisiklete binmeye gidiyorum…