Baba ve Piç
Elif Şafak tarafından 2006 yılında yazılmış, içinde bir sürü duygu barındıran çok güzel bir kitap. Bence bütün kitaplar okunasıdır ama “Baba ve Piç” kesinlikle okunmalı…
Kitaptan aklımda kalanlar; sırlar, isyan, anılar, unutmak, güvensizlik, umutsuzluk, ihanet, tecavüz, hayal kırıklığı, intihar, cinayet ve çok daha fazlası… Sürprizlerle dolu bir kitap…
Kitapta Kazancı Ailesi insanın aklına kazınıp kalıyor. Kazancı ailesinin tüm erkekleri bir lanet sebebiyle yaşlanmadan ölüyor. Aile tamamen kadınlardan oluşuyor. Cicianneler, anneanneler, teyzeler, anneler… Yani bir sürü kadın…
Bu kadar çok kadının olduğu bir aile bana çok yakın. Çünkü benim ailemde ağırlıklı olarak kadınlardan oluyor. Annem, ablam, teyzelerim, teyzekızlarım… Kazancı ailesi gibi hepimiz bir arada yaşamıyoruz ama birçok açıdan benziyor hallerimiz. Kadınların çok ve bir arada olduğunda hep olduğu gibi…
Kazancı ailesinin en genç üyesi Asya ana karakterlerden birisi. Asya bir Piç. Asya, annesine teyze diyor, hayata ve karşısına çıkan her şeye isyan ediyor…
Kitabın ilerleyen sayfalarından aramıza Armanuş katılıyor… Armanuş, Amerika da yaşayan bir Ermeni… Armanuş un Kazancı ailesiyle olan ilişkisini anlamak için bir zahmet kitabı okumanız gerekiyor…
Kitapta bir tecavüz sahnesi var. Ama yine tecavüz sessizce kabulleniliyor, üstü örtülüyor ve saklanıyor… Tabi her zaman olduğu gibi yine gerçekler bir yolunu bulup ortaya çıkı veriyor…
Kitapta işlenen en önemli konulardan birisi de Ermeni sorunu… Ermenilerin yaşadıkları, yaşayamadıkları, hissettirdikleri, hayal kırıklıkları… Türklerin Ermeni sorunu üzerine her konuda olduğu gibi unutkanlıkları, hafıza sorunları…
Kitap yayınlandıktan sonra Türklere hakaret sebebiyle bir sürü dava açılmış. Davaların sonuçlarını araştırmadım çünkü bu gibi davaların sonuçları insanların sadece kafalarında…
Kitabı bitirdikten hemen sonra Zeynep Ergun tarafından yazılmış olan “erkeğin yittiği yerde” kitabının son bölümünü okudum. Çünkü “erkeğin yittiği yerde” kitabının son bölümünde “Baba ve Piç” Zeynep Ergun tarafından incelenerek, bambaşka bir bakış açısıyla analiz ediliyor. Edebiyatçı olmak, hayata bambaşka gözlerle bakabilmek ve “Baba ve Piç” adına birçok şey “Erkeğin yittiği yerde” nin son bölümünde…
Hadi şimdi kitap okumaya… “Baba ve Piç” i okumadıysanız hemen okuyun, okuduysanız “erkeğin yittiği yerde” yi okuyun ve dönüp “Baba ve Piç” i tekrar okuyun…
Belirtmemde fayda var, ben kitap eleştirmeni değilim. Sadece okurum… Okuduğum ve hissettiklerimi yorumladım…
Sevgilerimle
Gonca Ergün