Vazgeçmek kolay mı?
Dün youtube da Mehmet Pişkin’e ait, intihar öncesi açıklamasını içeren videoyu izledim. Ne hissettim noktasında, garip bir boşluk haliydi duruşum.
Hani bazen hepimizin canına tak eder ya… Hani bazen çekip gitmek… Ölüp gitmek isteriz ya… Ama hiç yapamayız, hatta düşününce bile pişman oluruz… Canımız tatlıdır… Vazgeçemeyiz…
Vazgeçmek kolay mı? Bence değil, bizler ayakkabılarımızdan, tek taş yüzüğümüzden, uğurlu formalarımızdan, oturduğumuz makam içeren koltuklardan, benden, bencillikten… Nasıl vazgeçeriz… Vazgeçemeyiz… Tam da vazgeçemeyiz noktasında bir adam çıkıyor karşımıza, vazgeçiyor, veda ediyor ve gidiyor…
Şaşkın kalıyoruz video karşısında… “Şakadır kesin” diyoruz… Kimmiş bu adam diyoruz…
Kimmiş sorusunun cevabı… Adı Mehmet Pişkin… Henüz 37 yaşında… ODTÜ mezunu… Üst düzey yönetici… Çok eğlenceli… Yakışıklı… Başarılı… Ateist…
Ama bence en çok da… CESUR… Çünkü kolay değil vazgeçmek… Vazgeçip gitmek… Malum, hayat yaşamayı sevecek kadar güzel ve ölümü düşünecek kadar acı… Ama bizler, nefes alıyorsak umut vardır, haliyle devam…
Videoyu izlerken hissettiğim duygu bile bencilce… “Keşke tanışsaydık, ben onun için yaşamı anlamlandırır, motivasyonunu kazanmasını sağlardım” düşüncesi… Bu kadar özgüven, bu kadar kendini bilmezlik olmaz, ama birçok insan hissetti bunu… İtiraf edin… Mümkünse herkes kendi hayatına anlam katıp, motive etsin…
İnternette birçok yazı okudum bu konuyla ilgili…
Kimisi “ağır depresyon” demiş…
Kimisi “Allah inancı olmadığı için” demiş…
Kimisi “işleri kötü gidiyordu” demiş…
Kimisi “dikkat çekmek için” demiş…
Bense sadece ve sadece “seçim yapmış” diyorum. Bu yazıyı okuyan herkes yaşamayı, yaşamak için çaba harcamayı seçerken Mehmet Pişkin “ölümü” seçmiş… Yani sadece “seçim yapmış”
İnsanların seçimlerine saygı duymak lazım…
Sevgilerimle,
Gonca Ergün