1'den 0'a
Derdim felsefi bir yazı yazmak değil… Ama hissettiklerimi ve düşündüklerimi yazmadan rahat edemeyeceğim… Yazımın sonunda hiçbir şey anlamamış olabilirsiniz, anlamak istiyorsanız filmi seyredin ya da “Gonca” olun… Tabi mümkünse…
Dün akşam Çağan Irmak’ın son filmi “Unutursam Fısılda” ya gittim… Filmi herkese öneriyorum, benim hissettiklerimi hissedemeye bilirsiniz… “Ne alaka”, bile diyebilirsiniz… Ama sadece “ne alaka” demek için bile olsa gitmenizi isterim bu filme…
Film boyunca ağladım… Ama ne ağlamak… Durmadı gözyaşlarım, yanaklarımdan süzülen yaşlar bir zaman sonra göğsüme kadar indi... Burnum kıpkırmızı ve gözaltlarım şişmiş çıktım filmden…
Filmi özetlemeyeceğim ya da yorum yapmayacağım… Sadece ve sadece hissettiklerimi yazacağım…
Çok uzun bir hayatım olduğu söylenemez belki ama yaşadığım süre içinde, yani kendimi bildim bileli hep 1 ya da 0 olma hali içinde olduğumuzu düşünüyorum… Zaman zaman 1 oluyoruz, zaman zaman 0 ama her durumda hep eksik…
Çünkü 1’in her zaman 0’a, 0’ın da 1’e ihtiyacı var…
Çünkü 0’ı 0 yapan aslında 1…
Çünkü 1’i 1 yapan alında 0…
Hayat adil değil…
Bazen güçlüyüz, bazen güçsüz…
Bazen fazlayız, bazen eksik…
Bazen kalabalık, bazen yalnız…
Bazen zengin, bazen fakir…
Derdim zıt anlamlı sıfatları yaşatmak değil ama durum şu ki hiçbir zaman tam değiliz… Diğer yarımız 0’ken biz 1 olamıyoruz… Buna rağmen hayata bazen 1-0, bazen de 0-1 başlıyoruz… Kimin suçu bu…
Erken doğanın mı?
Geç kalanın mı?
Cesur olanın mı?
Eksik kalanın mı?
Daha önce yazdığım bir yazıya gidecek kelimelerim… Hayat yaptığımız seçimlerden ibaret…
Unutmayalım, maalesef bazen seçme şansımız olmuyor…
Ben hayata kaçla başladım bilmiyorum ama şimdi kendimi 10 gibi hissediyorum… Sağlığım yerinde, çok güzel bir ailem var, dünyalara değişilmez kardeşlerim var, huzurla yaşadığım ve çok sevdiğim bir eşim var, her sabah kalkma nedenim olan ve bana yaşama sevinci olan bir işim var, kelimelerle anlatılmaz 2 köpeğim var… Yani var da var…
Ben kendimi 10 gibi hissediyorum… Unutmayalım 10, 1’le 0’ın yan yana hali…
Hayat 1 ve 0 birlikte olunca güzel…
Sevgilerimle
Gonca Ergün