Narkolepsi…
Ben bir narkolepsi hastasıyım…
Evet yanlış yazmadım, ben bir narkolepsi hastasıyım. Narkolepsi, gündüz aşırı uyku eğilimi olarak tanımlanıyor. İnternette ya da nöroloji doktorunuzdan bir sürü detay öğrenebilirsiniz. Bense size bir narkolepsi hastasının yaşadıklarını anlatmaya çalışacağım.
Aslına bakarsanız bu hastalığa sahip olduğumu öğreneli nerdeyse bir sene olacak ama geçtiğimiz haftalarda yaşadığım 2 farkı atak sonrası önemini kavradım. Kendimi bildim bileli uykuyu, uyumayı çok severim. Kim sevmez ki…
Yaklaşık 1 sene önce uyku ihtiyacım kontrol edilmez bir hal almaya başladı. Tüm gece uyusam bile gündüzleri uykudan bayılacak gibi oluyordum. Doktora gittim, bir gece hastanende yattım, gerekli kontroller yapıldı. Doktor “sen narkolepsi hastasısın ama çok önemli değil” dedi. Mümkün olduğunca gündüzleri uyumaya çalış ayrıca reçetesini yazdığım ilacı da kullan, dedi. İlaç uyarıcı bir ilaç olduğu için pek kullanmak istemedim. Her öğlende uyuma imkanım yok. Çok yoğun çalışıyorum ve gün içinde uyumak çok ciddi bir lüks.
Gelelim narkolepsi atağı ile yaşadıklarıma. Oldukça yoğun ve yorucu iş tempomun bana öğle uykusu izni vermediği zamanlardı. Bir gün çalışırken hatta toplantı halindeyken yavaş yavaş algımı yitirmeye başladım. Bir şekilde çaktırmadan toplantıyı sonlandırdım. Kendimi garip hissetmeye başladım, önce algımı yitirdim, ardından gözlerim kararmaya başladı ve sonrasında hareket edememeye hatta konuşamamaya başladım. Tüm bilincim açık ama vücudum beynimin verdiği komutları yerine getiremiyor. Tabi iş böyle olunca ağlamaya başlıyorum, etrafımdaki herkes panikliyor. Konuşamadığım için kimseye “iyiyim aslında, bir şeyim yok, uyusam geçer” diyemiyorum. Sonra kendi kendine geçiyor. Toplamda da en fazla 2 dakika sürüyor.
Bu atağı 2 kere yaşadım. Sonrasında hemen hem psikiyatr hem de nöroloji doktoruna göründüm. Meğerse bu narkolepsi hafife alınmaması gereken bir hastalıkmış. Yaşadığım şey bir tür narkolepsi atağıymış ve kas felci olarak adlandırılıyormuş. Yani hareket edemememin ve konuşamamamın nedeni buymuş. Narkolepsinin ilerleyen süreçlerinde halüsinasyonlar ve karabasanlar yaşamam çok kuvvetli ihtimallermiş. Şuan bu gibi etkileri görmememin sebebi de büyük ihtimalle kullandığım antidepresanlarmış.
Neyse paniklemeye gerek yok. Narkolepsi genetik bir hastalık. Tedavisi ise çok kolay. Öğlen uykuları. Öğlenleri sadece 15 uyuyarak bu atakların önüne geçmek mümkün. Uyuma imkanı olmayan zamanlarda da ilacımı içmem yeterli olacakmış.
Bu kadar yazıyı neden mi yazdım. Hastalığımı bilin ve öğle saatlerinde bana ulaşamazsanız merak etmeyin diye değil.
Etrafınızda uyku sorunu yaşayan, çok uyuyan, az uyuyan, halüsinasyon gören yada karabasan yaşayanlar varsa bir nöroloji doktoruna görünsün.
Uykudur geçer demeyin. İnanın ataklar geldiğinde kendinize olan tüm güveninizi yitiriyor ve korku içinde yaşamaya başlıyorsunuz.
Şimdilik benden bu kadar, müsaadenizle uyumaya gidiyorum.
Sevgilerimle,
Gonca Ergün