Aile Dizimi

Bu hafta sonu, pazar günü aile dizimi yaptırdım. Sevgili Filiz Görürtekin ve Dinçer Güner’in Derin Performans çatısı altında sunduğu bu güzel çalışmayı yazmamak olmazdı.
Yazmamak olmazdı, dedim ama nasıl yazacağım bilemiyorum. Aile dizimini, anlatmak, konuşmak, yazmak çok zor, kesinlikle yaşamak lazım.
Benim gibi hiç bilmeyen, gitmeyenler için biraz anlatmaya çalışacağım ama inanın kolay değil. Konunun uzmanları ile bir araya geliniyor. Benim dizimimde uzamanlar dahil on kişi vardı. Grup halinde bir odada yan yana bir çember oluşturacak şekilde otuyorsun. Uzamanlar önce aile dizimini kısaca tanımlıyorlar. Bu tanımları internette çok kolay bulabilirsiniz bu sebeple yazmayacağım. Sonrasında dizim yaptıracak kişi uzmanların yanına geçiyor ve hikayesini anlatıyor. Bu hikaye bazen bir aile dramı, bazen çıkmaza girmiş bir ilişki, bazen kariyer sorunu, bazen sarpa saran işler oluveriyor. Sonra beklentini paylaşıyorsun herkesle, ne istediğini, duygunu paylaşıyorsun. Akabinde aile dizimi başlayıveriyor. Dizimi yapılacak kişi bir kenarda oturuyor ve hayatını dışarıdan izliyor.
Kimsenin özeline girmek istemediğim, kendi dizimimi de açıkça paylaşmak istemediğim için çok zorlanıyorum yazmakta. Ama çare yok biraz kapalı olsa da kendi dizimi yazayım bari…
Hiç tanımadığım birisi dizim sırasında bana dönüşüveriyor. Nasıl oluyor açıklayamam ama ben oluveriyor. Kenarda durmuş, kendimi, kendi hayatımı, ilişkilerimi izliyorum. Beni temsil eden kişinin yanına grup içinden bazı aile bireylerim, duygularım, hallerim çıkıveriyor. Sahnede bilinçaltımda olan şeyler göz önüne serili veriyor. Bastırdığım, hatırlamak istemediğim ve farkında bile olmadığım şeyler ortada ve ben kendimi dışarıdan izliyorum. Travmalarım, vicdanım, yüklerim ve daha birçok şey ortada. İlişkilerim, kızgınlıklarım, kırgınlarım daha neler neler… Bazen kahkahalar bazen göz yazları ortaya çıkıyor. Sahnedeki ben ağlıyor… Sahnedeki aile bireylerim ağlıyor… Sahnedeki duygularım ağlıyor… Yüzleşiveriyorum bir anda her şeyle… Sonra olabilecek en makul seviyede uzmanlarca bu dizim sona erdiriliyor.
Bu yazdıklarımın bilimsel olup olmadığı umurumda değil. Mantıklı bir açıklamam yok, hatta belki kimsenin mantıklı bir açıklaması yok. Hiç inanmıyor bile olabilirsiniz. Ama ben yaşadım…
Şimdi ise karışık, karmaşık durumdayım. Su üstüne çıkan duygularımla yüzleşmeye ve yolumu çizmeye çalışıyorum. Hala etkisindeyim ve bu etki bitmeden hızlıca yazmak istedim.
Kimsenin özeline girmek istemiyorum ama başka birilerinin dizimi yapılırken ben de roller aldım. O rollerde farkında olmadan bana iyi geldi.
Dizimimden sonra kendime çıkarttığım ders ise şu oldu; herkes kendi yükünü taşımalı…
Bu yazıdan bir sonuç çıkartmanız gerekmiyor, çünkü bir amacı yok. Sadece ben aile dizimi yaptırdım, biraz zaman geçsin tekrar yaptıracağım. Sizlerde öneririm.
Sevgilerimle,
Gonca Ergün